Kinderwensbloggers op Facebook

Om vruchtbaarheidsproblemen hangt helaas vaak nog een zweem van geheimzinnigheid en schaamte. Sommige vrouwen met een onvervulde kinderwens vinden het daardoor lastig om met reacties van de omgeving om te gaan. De Facebookgroep Kinderwensbloggers bundelt ervaringsverhalen en biedt daarmee lotgenoten én hun omgeving laagdrempelig een inkijkje in de problematiek. ‘Voor wie er zelf niet over durft te praten, fungeren wij als stem.’

Tekst: Belinda Fallaux

Kinderwensbloggers is een initiatief van Melany Bruning (44). Tien jaar lang onderging Melany vruchtbaarheidsbehandelingen, waarvan de laatste op haar tweeënveertigste. Zonder resultaat. ‘Ik zat er op dat moment helemaal doorheen. Mijn kinderwens was zo immens dat ik het leven zonder kinderen niet zag zitten. Ik wilde alles doen om tóch moeder te worden, al moest ik doorgaan tot het bittere eind. Maar de situatie had me van alle energie beroofd, geestelijk en fysiek.’

Steeds fitter
‘Ik besefte dat ik er goed aan zou doen om mijn lichaam eerst “op orde” te krijgen. Ik las veel over het belang van gezonde voeding als je zwanger wilt worden, begon anders te eten en veranderde mijn levensstijl. De lichamelijke klachten die ik had, verdwenen. Ik klom omhoog uit m’n depressie en voelde me steeds fitter worden. Na zeven maanden raakte ik spontaan zwanger. Een wonder. Melle is nu anderhalf en ik geniet van de intense schoonheid van het moederschap. Mijn zoon heeft me de rust gebracht waarnaar ik zo verlangde, hij is mijn reddende engel.’

Niet in de openbaarheid
Melany wilde de inzichten die tot haar zwangerschap hadden geleid, graag delen met andere vrouwen. ‘Mijn ervaring dat je zélf veel aan je vruchtbaarheid kan doen, kon nuttig zijn voor anderen. Dus begon ik begin 2015 een besloten Facebookgroep over dit onderwerp. Binnen no time meldden zich 500 vrouwen als lid. Maar ik merkte ook dat sommigen aarzelden om zich aan te sluiten. Ze waren bang voor hun privacy, vroegen zich af wie er allemaal mee zouden lezen. Ik begreep dat wel. Er zijn genoeg vrouwen die ervoor huiveren om in de openbaarheid te treden met hun probleem en mogelijk emotioneel of zakelijk afgerekend te worden op hun situatie. Bovendien: dealen met je eigen onvervulde kinderwens is emotioneel al erg ingewikkeld. Je gevoelens overbrengen aan een omgeving – die soms geen of weinig begrip heeft – is helemaal een uitdaging.’

Herkenning
Melany besloot deze vrouwen een steuntje in de rug te geven. Ze deed een oproepje aan vrouwen die over hun kinderwens bloggen. Er reageerden ruim twintig vrouwen. Met die bloggers startte ze de Facebookgroep Kinderwensbloggers. ‘Deze groep is wél openbaar. Wie maar wil, kan meelezen. Elke blogger heeft haar eigen verhaal, geen situatie is gelijk. Vrouwen die het moeilijk vinden om hun omgeving precies te vertellen hoe ze zich voelen, kunnen eenvoudig verwijzen naar de blogs. Want die blogs zijn ook hún verhaal. In wezen spreken de bloggers voor hen, zonder dat ze zichzelf helemaal hoeven blootgeven. Lotgenoten zullen er daarnaast zelf ook veel herkenning vinden, ze kunnen zich aan de verhalen optrekken. En voor de bloggers is het een manier om hun situatie van zich af te schrijven. Vaak is dat een vorm van verwerking.’

Uit de taboesfeer
Met het platform Kinderwensbloggers hoopt Melany meer begrip te creëren voor het thema vruchtbaarheidsproblematiek. ‘Steun en begrip is voor deze vrouwen zó belangrijk, ze voelen zich al zo alleen. Het kost ontzettend veel energie om tegen onbegrip uit de omgeving te moeten vechten. Die energie is juist hard nodig voor het lichamelijke proces waar je als vrouw in zit.’ Op de omslagfoto van Kinderwensbloggers staat ‘This is how it is now, until we change it’. Een betekenisvolle quote. ‘Kinderwensbloggers heeft tevens als doel het onderwerp uit de taboesfeer te halen, zowel bij de omgeving als de vrouwen die het betreft. Soms zijn vrouwen zo bang voor reacties dat ze blijven zwijgen en zo zelf het taboe in stand houden. Openheid aan beide kanten is cruciaal om dat te veranderen.’

Anderen helpen
Melany weet als geen ander wat een onvervulde kinderwens met een mens kan doen. Het motiveert haar om anderen via deze weg te helpen. ‘De leden van Kinderwensbloggers plaatsen zelf geen berichten, ze lezen slechts mee. Hoeveel vrouwen we precies bereiken en wat hun ervaring met de groep is, is niet te meten. Maar ik hoop dat veel vrouwen zich erdoor gesteund voelen. Ik deel graag wat ik weet. En wat je geeft, krijg je terug, denk ik. Dat heelt mij persoonlijk.’

Er is niet alleen een Facebookgroep, maar ook een site: www.kinderwensbloggers.com

1 Comments

  1. Leuk initiatief. Helaas staat de pagina op openbaar. Ik blog zelf ook, maar voornamelijk anoniem.

1 Trackbacks & Pingbacks

  1. Lotgenotencontact via Facebook

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*