Overeind blijven
Mijn coach vroeg me: “Hoe ga je de donderdagavond vrij houden om iets voor jezelf te doen?” Mijn antwoord was kort en simpel: “Door streng te zijn.” “Of lief,” zei de coach.
Door: Daniëlle
Dat antwoord zette me aan het denken. Mijn innerlijke criticus is streng voor me, mijn perfectionist laat me niet met rust en diepe gevoelens moeten vooral diep blijven zitten. Eigenschappen die me bij het verwerken van mijn ongewenste kinderloosheid in de weg zitten.
Zelfcompassie
Ik kom terecht op de website van Vonk Zelfbepaling die een workshop zelfcompassie aanbieden. Ik kom er al lezende achter dat zelfcompassie niet hetzelfde is als zelfmedelijden. Daarbij vind je jezelf zieliger dan anderen en laat je jezelf onderuit halen door je misère. Bij zelfcompassie blijf je ‘overeind’. Je staat oog in oog met je gebreken, je tegenslag, je pijn en je vlucht niet in slachtofferig gedrag, maar ook niet in boosheid, verwijten of bitterheid. De workshop laat je kennis maken met een andere benaderingswijze, zodat je jezelf kunt bevrijden van die eeuwige vraag of je wel goed genoeg bent. Ik meld me aan.
Niet alleen
Samen met zes anderen word ik vriendelijk ontvangen door trainers Margreeth Eisma en Mieke Meulmeester. We starten met een mindfulnessoefening waarbij we nog meer ‘in het nu’ komen. Hoe voelt je stoel? Hoe zit je er vandaag bij? Laat alles wat je meedraagt even los. We stellen onszelf voor. Fijn om te merken dat ik niet de enige ben die worstelt met zelfcompassie. Hoewel we allemaal een andere achtergrond hebben en eigen twijfels meebrengen, voelen we hetzelfde probleem. In de ochtend gaan we algemeen in op het onderwerp zelfcompassie. Wat is zelfcompassie nu precies, welke wetenschappelijke theorieën zijn er en waarom is het zo moeilijk om je gedachten om te zetten?
Een diepere laag
Daarna komt voor mij de meerwaarde van de dag naar boven. We gaan in twee groepjes uiteen. Samen met drie anderen en begeleider Mieke neem ik plaats in de binnentuin. De zon schijnt en ik voel me op mijn gemak. We mogen voor onszelf opschrijven wat ons dwars zit. En met tijd voor ieders verhaal gaat Mieke er daarna dieper op in. Wat zit er achter die gedachte? En waarom is het zo moeilijk voor je? Tranen komen los. Dit raakt de laag waar ik zelf niet bij kom. Mieke weet wat ze doet en stelt de juiste vragen.
Winst
Na de lunch gaan we verder. We gaan nu in op de praktische kant. Want na deze workshop moet je ook weer naar huis. En het zou fijn zijn als je dan echt iets mee kunt nemen van deze dag. We bedenken zelf, wederom met hulp van de vragen van Mieke, een opdracht om thuis te doen. Met een hulpmiddel om onszelf eraan te herinneren. Niet ingewikkeld, prima om thuis écht te gaan doen. Overtuigd van de vrijheid die het ons zal geven. We sluiten de dag af op het terras. Met biologische hapjes en een terugblik op de dag. We gaan allemaal iets lichter naar huis toe. Wat een winst!
Plaats een reactie