Sanne gebruikte een hormoonpompje

Als Sanne met de pil stopt, komt haar cyclus niet op gang. Verschillende medicatie in de vorm van tabletten of injecties zorgt niet voor de groei van een eicel, maar soms wel voor cystes of juist te veel follikels. Dan krijgt ze een hormoonpompje dat dag en nacht aan haar vastzit.

Tekst: Denise Hilhorst

Sanne: “De werking van het hormoonpompje is prachtig; het zorgt ervoor dat je lijf zelf je cyclus op gang brengt. Het pompt Gonadotropin-releasing hormone (GNRH) in je lijf, dat ervoor zorgt ervoor dat je hersenen zelf follikelstimulerend hormoon (FSH) en luteïniserend hormoon (LH) gaan maken, in de hoeveelheden die je lijft nodig heeft.”

Op je lijf plakken
Het hormoonpompje heeft de vorm van een computermuis en er zit een plakstrip aan. Het kan op billen, benen, armen en buik; buik is het handigst. Na het vullen, wat je zelf moet doen, plak je hem op en bedien je hem met het computertje dat erbij hoort. Er schiet een naaldje in je vetweefsel, dit is pijnloos. Het naaldje trekt zich terug en er blijft een slangetje achter dat elke 90 minuten GNRH in je lijf pompt. Je hoort een zacht tikje telkens als het apparaat een dosis geeft.

Dagelijkse uitdaging
In het begin durft Sanne zich nog niet echt vrij te bewegen, al moet dat wel kunnen; je kunt ermee sporten, douchen etc. Slapen vindt ze een uitdaging. Omdat ze de dagelijkse dingen allemaal wat voorzichtiger doet, krijgt ze rugpijn. Toch kan ze alles doen. “Ik voelde me wel een echte patiënt, met zo’n apparaat aan mijn lijf. De eerste pompwissel was niet prettig. Het verwijderen lukte, het medicijn mengen was ongemakkelijk, maar bij het vullen van de pomp klonk er ineens een alarm. Gelukkig kun je 24 uur per dag de technische dienst bellen. Alles opnieuw doen, was het advies. Dit lukte, maar goed voor mijn zenuwen was het niet.”

Heel goed resultaat
Nadat ze een week het pompje heeft gebruikt, krijgt Sanne een eerste follikelmeting. Ze heeft dikker baarmoederslijmvlies dan gebruikelijk en één follikel van 12 mm! “Dat is voor zo vroeg in de cyclus en zo vroeg tijdens het gebruik van de pomp een heel goed resultaat! Bovendien had ik geen klachten meer die ik kreeg bij sommige andere medicatie, zoals haaruitval en buikpijn. De tweede follikelmeting was echter een teleurstelling; geen groei. Maar bij de derde follikelmeting was er ineens weer wel groei en mocht ik van de arts Pregnyl spuiten. Daarna konden we zelf proberen om zwanger te raken, met het zaad van mijn man was immers niets mis.”

Van alles mis
Als Sanne in de wachtweken zit, gaat er van alles mis met het hormoonpompje. “De laatste twee pompwissels deden pijn. Eén keer klonk ook het alarm en zag ik de melding dat er een fout in de pomp zat. Later reageerde de pomp helemaal niet op de vloeistof en hoorde ik geen bevestigende piepjes meer. Nog later schoot het slangetje niet meer in mijn huid. Wat een systeem!” Sanne durft niet meer alleen te zijn of een dagje weg te gaan. Haar man vindt op internet andere klachten over het pompje. Voor Sanne is het een geruststelling. Ze is niet de enige.

Zwanger
Dan wordt Sanne niet ongesteld. En wat blijkt: ze is zwanger. Ze moet nog even doorgaan met het pompje om te ondersteunen dat de bevruchte eicel blijft zitten. In week acht van de zwangerschap mag hij eraf. Na dertien keer een pompwissel en negen kapotte pompjes is haar conclusie dat het systeem technisch gezien nog wat te wensen over laat. “Maar het is een geweldig systeem qua werking; heel natuurlijk en zonder bijwerkingen. Bovendien mag het resultaat er zijn!”